Sunday, October 26, 2014

చినుకులు

ఈశాన్య ఋతుపవనాల వళ్ళ అనుకుంటా పొద్దున్నుండీ జల్లు కురుస్తూ ఉంది. ఈ ముసురు ఇప్పట్లో తగ్గే సూచనలు ఏమాత్రం కనిపించడం లేదు. వరండాలో నిల్చుని చెయ్యి చాచి చూస్తే సన్నగా చినుకులు పడుతున్నాయి. ఈ చినుకులు నన్ను ఏమి చేస్తాయి అనుకుని అలా నడుద్దామని బయలుదేరితే చల్లగా పలకరించింది వాన చినుకు. అది మీద పడగానే ఝల్లు మంది, అయినా హాయిగానే ఉంది. అడుగులు వేస్తూ ముందుకు కదులుతున్నా, నా ఆలోచనలు మాత్రం నీ చుట్టే. నీ ఆలోచనల్లో నేను మునిగిపోయుంటే, చినుకు చినుకుగా ముంచేస్తుంది నన్ను ఈ వాన. పడేది ఒక్కో చినుకే కానీ నాకు తెలియకుండానే మెల్లమెల్లగా తడిసిపోతున్నా. ఈ వానకూడా నీలాగే మెల్లమెల్లగా నాకే తెలీకుండానే నన్ను తడిపేస్తుంది.

నీ ప్రేమకూడా ఒక్కో చినుకుగా నన్ను తడిపేసింది. అందులో నేను తడుస్తున్నా అన్నవిషయం నాకు అర్ధమయ్యే నాటికి అందులో పూర్తిగా మునిగిపోయా. ఎప్పుడు మొదలయ్యిందో తెలీదు కానీ మొదట్లో నీ నవ్వు కోసం ఎంతగానో ఎదురు చూసేవాన్ని. అంతగా ఎదురుచూస్తే దొరికే నీ నవ్వు ఒకేఒక్కక్షణం.  ఆ ఒక్క క్షణం నవ్వుకోసం ఎంతగా ఎదురు చూసేవాన్నో నీకేం తెలుసు. ఎన్ని గంటలు ఎదురుచూసినా కానీ, నీ చిరుమందహాసాన్ని చూసిన ఆక్షణం ఎదురుచూపు చాలా తక్కువనిపించేది. నీ నవ్వు నీ పెదవులపైనే కాదు, నీ కళ్ళల్లొ కూడా అందంగా కనిపిస్తుంది. నీ మనసులో ఉన్న ప్రశాంతత మొత్తం నీ నవ్వులో కనిపిస్తుంది. ఆ ప్రశాంతత నాకు చాలా హాయిగా అనిపించేది. నీ కళ్ళల్లో నాపై నింపుకున్న అభిమానం, నువు చెప్పకున్నా నీ కళ్ళు చెప్పేవి. నీ కళ్ళు చెప్పే ఆ అభిమానం నిజమో అబద్దమో తెలీదు కానీ అది నిజమని అనుకోవడమే నాకు తృప్తిగా ఉండేది. నీకు తెలుసో తెలీదో కానీ నువ్వు ఓ పెద్ద మాయావివి. నీ కంటి చూపులోనే ఏదో తెలీని మాయుంది. నీ నవ్వు, అమ్మో! అది మరీ పెద్ద మాయ. ఆ మాయ నన్ను నీ వైపు లాగేస్తుందని నాకు తెలియనే లెదు.

నీ నవ్వుకోసం నా ఎదురు చూపు, నీకోసం ఎదురుచూపుగా ఎప్పుడు మారిందో నాకు తెలీనేలేదు. నువ్వు నా కళ్ళ ఎదురుగా ఉండాలి, నీతో మాట్లాడాలి.  ఎంత ఎక్కువసేపు కుదిరితే అంత ఎక్కువసేపు మాట్లాడాలి. ఏం మాట్లాడాలి అని అడగకు, నాకు తెలిస్తే కదా నీకు చెప్పడానికి. ఏదో మాట్లాడాలి. నాలో ఈ మార్పు వస్తున్న క్షణం మాత్రం నాకు అర్ధమయ్యింది నాలో ఏదో మార్పు వస్తుందన్న విషయం. నేను నీకోసం ఎదురు చూస్తున్నా అన్న విషయం, నీతో మాట్లాడాలని తపన పడుతున్నా అన్న విషయం. నీకీ మార్పు అవసరమా అని నన్ను మెత్తగా మందలించింది నా బుద్ది, కానీ మనసు మాత్రం నాకిది చాలా బాగుంది నాకిదే కావాలి అని నిక్కచ్చిగా చెప్పింది. అయినా బుద్ది మాట వినడానికి నేనేమన్నా మహా యోగినా? అందుకే, మనసుదే పైచేయి అయ్యింది. అప్పటినుండి నీకోసం ఎదురు చూడటం, నీతో మాట్లాడటం, నీతో చాట్ చెయ్యడం నా రోజూ వారి దినచర్యలో అతి ముఖ్య భాగాలు అయిపోయాయి. ఎంతగా అంటే, అవి లేకుంటే ఆ రోజు రోజులా ఉండనంతగా, అవి లేకుంటే నేను నాలా ఉండనంతగా, నిదుర లేచినప్పటి నుండి, పడుకునేంత వరకు నువ్వుతప్ప వేరే ధ్యాస లేనంతగా. అదిగో, అప్పుడు తెలిసింది మెల్లమెల్లగా నీ ప్రేమ చినుకుల్లో నేను తడిసిపోయా అని.


ఈ చినుకులు నన్ను పూర్తిగా తడిపేసాయి. జుట్టులోంచి చుక్క చుక్కలుగా నీళ్ళు కారుతున్నాయి. చొక్కా మొత్తం తడిసిపోయింది. రోడ్డు మీద కనుచూపుమేరలో ఎవరూ లేరు. చలికి శరీరం సన్నగా వణికిపోతుంది. ఇంక వెనక్కి వెళ్ళాలి తప్పదు. ఈ వాన చినుకులకన్నా నీ ప్రేమ చినుకులే ఎంతో బాగున్నాయి. ఇప్పుడు నీ మాటల చినుకులు దొరకవేమో కానీ నీ జ్ఞాపకాల చినుకులనుండీ నన్నెవ్వరూ దూరం చేయలేదు. ఇంటికెళ్ళి వాటిలో తడుస్తా.

5 comments:

  1. maayane bandhinchagala maayavi undantaara

    ReplyDelete
  2. పొనీలెండి, మెల్లగా తెలీకుండానే తడుస్తున్నా అనే స్థాయి నుండి పూర్తిగా తడిసిపోయా అని తెలుసుకొనే స్థాయి కి ఒచ్చారు చివర్లో.. మరీ అంతలా తడిస్తే తర్వాత డాక్టర్ చెయ్యి కూడా బాగా తడపాల్సి ఒస్తుందేమో చూసుకోండి మరి :p

    ReplyDelete
    Replies
    1. hehe..post kanna mee comment bagundandi :D

      Delete
  3. Bhale raasarandi..mammalni kuda mee blog chinukulalao tadipesaru :)

    ReplyDelete
  4. Tiyyati gnapakale manusu nimputhai... Vatini padilaparachukovatam ante santosham vollo vunnate... Nice work

    ReplyDelete