అరాళ కుంతల

మా మిత్రబృందం అంతా సాయంత్రం కాఫీకి కూర్చుని, పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకుంటున్నాం. మాలో ఒక మిత్రుడు మాత్రం దీనవదనంతో దేవదాసులా కూర్చున్నాడు. ఆక్షణం వాడి ముఖారవిందాన్ని చూస్తే క్రూరమృగం కూడా జాలిపడిపోయ్యేంతలా ఉంది వాడి తీరు. అసలే మనసున్న మనుషులం, పైగా వాడికి మిత్రులం వాడి బాధ చూసి చలించిపోయాం. ఆ సదరు మిత్రున్ని ‘ఏమయ్యింద’ని అడిగితే చెప్పాడు, అందరికీ ఉండే సమస్యే. వాడి ప్రియురాలు మూడు రోజులుగా వాడితో మాట్లాడటం లేదంట. ఓసి! ఇంతేనా అని వాడికి తలా కొన్ని సలహాలు పడేసారు. సలహా ఇవ్వడం ఇంత సులభమా అనిపించింది. కానీ దాన్ని అమలు పరచాల్సింది వాళ్ళు కాదు కదా. ఇప్పుడు వాడు ఆ సలహాలన్నీ గుర్తుతెచ్చుకుని ఒక్కోటి ప్రయోగించాలి వాడి ప్రియురాలి మీద. ప్రయోగాలన్నీ అయిపోయాక జీవితంలో పక్కవాళ్ళ సలహా వినకూడదు అన్న నగ్నసత్యం వాడికి తప్పకుండా బోధపడుతుంది.

సొల్లేసుకోవడానుకి మాకో విషయం దొరికింది. మా బృందంలో ఒకడికి ఓ వెధవ ఆలోచన వచ్చింది, ‘మీ పెళ్ళాం/ప్రేయసి అలిగితే మీరు ఏమి చేస్తారు, ఒక్కొక్కరు ఏమి చేస్తారో చెప్పాలి’. జనాలు ముందు కాస్త తటపటాయించినా, తరువాత వాళ్ళల్లో ఉన్న అరవై నాలుగు కళలు చూపించారు. పాటలు, పద్యాలు, వర్ణనలు, ఆశు కపితలు, అభినయాలు అబ్బో.. దేశంలో ఉన్న కళాకారులంతా ఒక్కచోటే చెరారు. ఇంతమంది కళాకారులున్న దేశానికి ఒక్క Oscar కూడా రాదెందుకో. అక్కడ మాత్రం నవ్వులే నవ్వులు. తనివితీర నవ్వుకున్నాం, పైనుండి చలోక్తులు కూడా విసిరాం. తనదాకా వస్తే కానీ తెలీదు, ఇప్పుడు వచ్చేసింది. ప్రేక్షకుడిగా చూసినంతవరకు బానే ఉంది కానీ ఇప్పుడు నా వంతు. ‘నాకు పెళ్ళి కాలేదు, ప్రేయసీ లేదు కనుక అలిగే అవకాశం లేదు అలాంటప్పుడు బ్రతిమాలు కోవలసిన అవసరం రాదు, నన్ను ఒదలండ్రా బాబూ’ అంటే ఒక్కడు వినడే. ఇక తప్పేలా లేదు, బాగా ఆలోచించి శ్రీకృష్ణతులాభారంలోంచి ఒక పాట పాడేసా. పాటే కాదు, పాటతో పాటూ పద్యం కూడా. అభినవ ఘంటసాల అయిపోయా అంటే నమ్మండి.

ఓ చెలీ కోపమా అంతలో తాపమా

సఖీ నీవలిగితే నే తాళజాలా ||ఓ చలి ||

అందాలు చిందేమోము

కందేను ఆవేదనలో

పన్నీట తేలించెదనే

మన్నించవే ||ఓ చలి ||

ఏనాడు దాచని మేను

ఈనాడు దాచెదవేల

దరిచేరి అలరించెదనే

దయచూపవే || ఓ చెలి ||

ఈ మౌనమోపగలేనే

విరహాలు సైపగలేనే

తలవంచి నీ పదములకూ

మ్రొక్కేనులే

నను భవదీయ దాసుని మనంబున నెయ్యపు కిన్కబూని తా

చిన అదినాకు మన్ననయా .. చెల్వగు నీ పదపల్లవంబు మ

త్తనుపులకాగ్ర కంటక వితానము తాకిన నొచ్చునంచు నే

ననియెద .. అల్కమానవుగదా ఇకనైన అరాళకుంతలా ! అరాళ కుంతలా !!

మిత్రులు: ఏంటి, కాళ్ళ బేరమా?

నేను: అవసరమొస్తే తప్పదు. సాక్షాత్తు ఆ పరమత్ముడికే తప్పలేదు. నేనెంత?

మిత్రులు: మిగతావేవీ ప్రయత్నం కూడా చేయవా?

నేను: సమస్య ఎలా తీరుతుందో తెలిసాక మళ్ళీ ఈ వేరే ఈ ప్రయత్నాలన్నీ ఎందుకు? శుద్ద దండక, కాల యాపన తప్ప.

మిత్రులు: ఎక్కడ నేర్చారు ప్రభూ తమరు ఈ విద్యలన్నీ?

నేను: అంతా ఆ శ్రీ కృష్ణుడి చలవే, ఆయన చూపిన మార్గంలో నేను వెళుతున్నా. ఆయన్నే అనుకరిస్తున్నా, ఆయన చెసినట్టే నేనూ చేస్తున్నా.

మిత్రులు: అభినవ కృష్ణుడు వచ్చాడు

నేను: J

అందులో ఉన్న ఒక అమ్మాయి పద్యం అర్ధమడిగితే విడమరచి మరీ చెప్పా (మిగతా వాళ్ళందరు వద్దు బాబోయ్ అంటూన్నా ఆగలేదు).

భవదీయ - నీ, దాసుని- దాసుడిని, (అయిన) నను - నన్ను, (నీ) మనంబున - మనసులో, నెయ్యపు -స్నేహపు, కినుక+పూని - అలక పూని (స్నేహపు అలక - ప్రణయ కలహం), తాచిన - తన్నిన, అదినాకు - అదినాకు, మన్ననయా - గౌరవమే; (నీ పాదం నన్ను తాకడం వలన) పులకాగ్ర- పులకించి గగుర్పొడిచి, కంటక - ముల్ల, వితానము - సమూహము, పొద (లా ఉన్నటువంటి) మత్తను - నా శరీరం, (ను) చెల్వగు - చెలివి అయినటువంటి, నీ - నీ, పదపల్లవంబు - చిగురులంటి పాదం, తాకిన - తాకిన, నొచ్చునంచు - నొప్పి కలుగును అని, నేననియెద - నేను అంటున్నా;. (కనుక) ఇకనైన - ఇకనైన, అల్కమానవుగదా - (నీ) అలక మానవా? అరాళ కుంతలా --??

అరాళ కుంతలా - అంటే? ఏమో.  ఆరోజు ఆ చర్చ ముగిసింది కానీ అరాళ కుంతల మాత్రం నన్ను వదల్లేదు. అ పదాన్ని రకరకాలుగా విడగొట్టి అర్ధం చెప్పడానికి ప్రయత్నిచా. అ రాల కుంతల - రాలని కుంతలు కలది (మరి కుంతల అంటే?), అరా ళ కుంతల? అరాళ కుం తల? అబ్బో ఎన్ని రకాలుగా కుదురుతుందో అన్ని రకాలుగా ముక్కలు చేసా. తెలుగు పండితులు ఆత్మహత్య చేసుకునేలా.

ఆరోజు శ్రీ కృష్ణుడు చూపిన మార్గంలో నేను వెళుతున్నా అని ఎందుకన్నానో తెలీదు కానీ. ఆయన మార్గంలో వెళితే  ఉన్న లాభాలు నాకు అరాళ కుంతల అన్న పదానికి అర్ధం తెలిసాక కానీ తెలీలేదు. జగన్నాటక సూత్రధారికి ఆమాత్రం నటించడం రాదా?

నిఘంటువులో అరాళము అన్నపదానికి మదపుటేనుఁగు, వంకరైనది మొదలగు అర్ధాలున్నాయి. కుంతలము అన్నపదానికి వెండ్రుక, నాగలి మొదలగు అర్ధాలున్నయి. కనుక మన సందర్భంలొ అరాళ కుంతల అంటే వంకరైన వెంట్రుకలు (curly hair) కలదానా అని చెప్పుకోవాలి. అంటే సత్యభామకు curly hair అన్నమాట. దాన్ని అటుదిటు, ఇటుదటుగా చెబితే curly hair కలవాళ్ళందరు సత్యభామలు అనాలా? సరె ఇదంతా ఇప్పుడెందుకు కానీ విషయానికొద్దాం. శ్రీ కృష్ణుడు సత్యభామను బ్రతిమాలుకుంటున్నాడు, కాళ్ళ దగ్గరికొచ్చాడు కానీ జుట్టు గురించి మాట్లాడుతున్నాడు. చూసారా! ఎంత మోసమో, ఎంత కంతిరి తనమో. ముందు పట్టుకున్నది కాళ్ళే అయినా తరువాత పట్టుకునేది జుట్టే అని ముందే అరాళ కుంతలా అని పిలిచి మరీ హెచ్చరించాడు. పాపం సత్యభామ ఈ నిజం గ్రహించక నమ్మేసి చల్లబడిపోయింది. తులాభారం తరువాత సత్యభామ జుట్టే పట్టుకున్నాడు శ్రీ కృష్ణుడు. ఈ కుయుక్తి శ్రీ కృష్ణుడు సత్యభామమీదే కాదు, భృగు మహర్షి మీద కూడా ప్రయోగించాడు, వేంకటేశావతారానికి ముందు, అవతారం మారినా బుద్దులు మారవు కదా.

పాఠకులందరికి శ్రీ కృష్ణుని మార్గం అర్ధమయ్యిందనుకుంటా, "ముందు పట్టుకునేది కాళ్ళే అయినా లక్ష్యం మాత్రం జుట్టే". అదే మనకు ఆరర్శం. కుచ్ (జుట్టు) జీత్‌నే కేలియే కుచ్ (కాళ్ళు) హార్‌నా పడ్‌తా హై.

 కొస మెరుపులు:

1. ఈ పరిశోధన వళ్ళ నాకు వెండ్రుక అనే అనే పదం తెలిసింది. ఇన్నాళ్లు వెంట్రుక అని మాత్రమే తెలుసు. నిఘంటువులో 'వెండ్రుక'కే అర్ధం ఇవ్వబడింది. వెంట్రుక కోసం వెతికేతే వెండ్రుకని చూడుము అంటుంది.

2. శ్రీ కృష్ణుడికి సత్యభామ కాలు తాకడం కేవలం నంది తిమ్మన గారి కల్పన మాత్రమేనట. ఆ కల్పన ఎందుకు చెయ్యవలసొచ్చిందనడానికి ఒక కత ఎక్కడో చదివినట్టు గుర్తు. ఒకానొక సందర్భంలో శ్రీ కృష్ణదేవరాయలు వారికి వారి భార్యామణి కాలు తగిలిందని ఆయన భార్యమీద కోపంతో మాట్లాడకుండా ఉన్నాడంట. విషయం తెలిసిన నంది తిమ్మన భార్య కాలు తాకడం తప్పుకాదు అని రాయలవారికి చెప్పడంకోసం ఈ కల్పన చేసాడంట.